poniedziałek, 9 grudnia 2013

Lasciate ogni speranza, voi ch'entrate

Tutaj miał być przydługi, epicki wstęp o drodze, celach, priorytetach itd itd. Generalnie dużo bicia piany od którego kawa może stanąć w przełyku. Oszczędzę tego i Wam i sobie.

Faktem jest, że przez ostatnie dwa tygodnie cholernie się zestarzałem. Nie, nic się nie stało, wszyscy są cali i zdrowi, Najwspanialsza-Z-Żon nie uciekła z żadnym Hiszpanem za granicę, Merdaty nadal robi głupie miny, Rudy Ciul też ma się dobrze.
A jednak zmieniło się sporo. Głównie w kwestii bloga, tego co i jak i gdzie publikuję, jakie mam w związku z tym plany i pomysły.

Obawiam się, że to jest ostatni wpis na tym blogu.
Nie, nie uciekam od 30latka. I nie twierdzę, że aktualna forma bloga już się wyczerpała.
Mógłbym prowadzić blog w ten sposób w nieskończoność, ale... czy miałbym z tego satysfakcję? Chyba nie.

Wróciłem ostatnio po raz kolejny do słów 'wywiadu' dla WG: Chyba bardziej zależy mi na autentyczności niż na potencjalnie utraconych Czytelnikach. 

Jak nie patrzeć i z której strony by nie analizować, wychodzi mi, że na chwilę obecną potrzebuję czegoś innego. Świeżego miejsca. Dystansu. Nawet kosztem utraconych czytelników. W końcu - dopuszczając do głosu mój autokratyzm i egozim - to sobie mam robić dobrze pisaniem. Bez tego Wy nie dostaniecie produktu, który byłby autentyczny i wart tego, bym się mógł pod nim podpisać.

Dziś jest 09-12-2013
Dziękuję za wspólnie spędzony czas, wszystkie pozytywne i negatywne komentarze.
Wkrótce dam Wam znać gdzie można mnie spotkać.